Kościół parafialny pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła został wzniesiony z fundacji króla Kazimierza Wielkiego, który przez dokumenty wydane w dniu 1 VII 1363 roku oddał go do kultu. Usytuowany na skraju dawnego miasta, zachował bryłę gotycką mimo przebudów (głównie z 1720 i 1754) po kolejnych zniszczeniach i pożarach. W 1810 roku runęło sklepienie gotyckie, które niestety nie zostało odbudowane tylko zastąpiono je powałą. Do najcenniejszych zabytków znajdujących się w nim można zaliczyć umieszczona w bocznym ołtarzu gotycką rzeźbę Matki Bożej z Dzieciątkiem z około 1370 roku, krzyż na tęczy nawy głównej z XVII wieku oraz ołtarz boczny Pana Jezusa Ukrzyżowanego z początków XVIII wieku. Warto też zwrócić uwagę na chrzcielnicę kamienną z XIV lub XV wieku.